Bitxikeriak

BERIAINGO JAI TXIKIAK (ASTELENIRUBURUGORRI)

Apirilaren erdialdeko euri-zaparrada batek, duela ia 900 urtekoak, hiru prelatu bikain lurreratu zituen Beriainen. Hegoaldetik zetozen, beren karrozetan, segizioarekin batera, Reyno de Navarrako hiriburura joaten ziren, 25 urte baino gehiagoz lan handia egin zuen basilika berriaren eta eliztarren oboloen aholkularitzan parte hartzeko asmoz.

Hori zen prelatuen asmoa, baina zeruak beste era batera egin zuen, jarraitu behar zuten bidean ur-trostak deskargatuz: uholde baten erruz ezin izan zuten bidaiarik egin, eta gaua herrian pasatzera geratu behar izan zuten. Oh felix culpa! Bideetako uholde probidentziala.

Beriaindarrek, bisitaldi egarriak biziki harriturik, antxume eta bildots potoloenak sakrifikatu eta erre zituzten afarirako, udaberriko belar samurrez hornituak, beren baratzeetako barazki freskoez eta etxeko ogi eta ardoez lagundurik.

Bisitari errukitsuek, aurreko eguneko mezaren sarrera zoragarri eta xarmagarrian inspiraturik, San Pedroren testuarekin, gosaltzeko gogoa eta dastamena izango zuten, haur samurrak bezala, herriko ahuntz, ardi eta behien esne garbi eta adulteratu gabea, eta nagusiak bezala, baratxuriarekin igurtzitako ogi zuri txigortuak eta oliba olio birjinaz bustiak.

Auzotarren harrera onagatik eta eskuzabaltasunagatik eskertuta, gotzainak ez ziren hain bikainak izan, beriandarrei Iruñean egingo zuten funtzioaren entsegu orokor bat oparituz, antzinako eliza erromanikoa handikiro sagaratuz.

Ekaitza bareturik, eta ibaia amarengana itzuli ondoren, hiribururantz bidaiatzen jarraitu zuten, non hurrengo egunean katedralaren Dedikazioa edo Kontsagrazioa ospatu zen. Hori da Astelen iru buru gorriaren tradizioa, hiru roya-buruen astelehenekoa, Beriainen belaunaldiz belaunaldi transmititu dena, eta herriko familia tradizionaletan gaur egun arte ospatu dena.

Asteleniruburugorriko tradizioari buruzko informazio gehiago (98Kb neurria).

Volver arriba