Klima
Beriaingo Udaleko klima karakterizatzeko, Iruñeko Meteorologia Behatokian lortutako datuak erabiltzen dira, bai gertutasunagatik (10 kilometro inguru), bai datuen ugaritasunagatik.
Prezipitazioa
Urteko batez besteko prezipitazioa 800 eta 1.000 mm bitartekoa da. baina irregulartasun batekin, Nafarroako handiena, Iruñerriko eremu horrek Nafarroa hezearen eta lehorraren arteko trantsizio-eremu gisa jokatzen baitu. 450 mm-ko urteetatik igaro daiteke. 2.000 mm arteko beste batzuk.
Prezipitazioaren urtaroko balioei eta balio maximoei dagokienez, lehen mailako maximoa neguan agertzen da, urteko prezipitazio guztien % 32rekin. Bigarren mailako maximoa udazkenean izaten da, kopuru osoaren % 28rekin. Minimo primarioa udan da, % 16rekin, eta bigarren mailakoa udaberrian, % 24rekin.
Prezipitazio egunen batez besteko kopurua 100 eta 120 bitartekoa da, eta gehienak abenduan izaten dira.
Tenperatura
Urteko batez besteko tenperatura 12-13 gradu zentigradukoa da, Pirinioetako Nafarroako goi-lurren eta Ebroren erriberako lautaden artean. Urteen % 25ean batez besteko tenperatura 12,5 gradu zentigraduren oso antzekoa bada ere, balioak askoz ere handiagoak dira (10 ºC eta 13,6 ºC artean), Iruñerria izateraino; kasu honetan ere, urte arteko aldakortasun handieneko Nafarroako eremua da. Hiru eragin nabarmeneko bere egoerak, ñabardura epeleko (ipar-mendebaldearen eragina) edo beroko (hegoaldearen eragina) urteekin batera, nahiko maiz, piriniar ñabardura nabarmeneko (hotza) urteak izatea baldintzatzen du.
Neguko batez besteko tenperatura minimoa (abendua, urtarrila eta otsaila) 1,5-2 gradu zentigradukoa da eta udako maximoa (ekaina, uztaila eta abuztua) 25-27 gradu zentigradukoa.
Muturreko batez besteko oszilazioa 25-27 gradukoa da, hilabete beroeneko maximoen eta hilabete hotzeneko minimoen batez bestekotik abiatuta.
Izotzaldiaren iraupena luzeagoa edo txikiagoa izatea oso datu esanguratsua da ikuspegi bioklimatikotik. Minimoen batez besteko tenperaturen bidez kalkulatu da 143an izan daitekeen izozte-egunen kopurua, eta maximo absolutuen batez besteko tenperaturen bidez, 19an izan daitekeen izozte-egun seguruena.
Idortasuna
Thornthwaiteren irizpideak aplikatuz ebapotranspirazio potentzialaren (ETP) balioak kalkulatzen dira batez besteko tenperaturaren bidez. Prezipitazioekin konbinatuz, fitxa hidrikoak egiten dira, eta horien emaitzei esker, ur-soberakina edo -defizita eta idortasun-indizea kalkula daitezke.
Beriain eremurako, urtean 700 mm-ko ETP kalkulatzen da. Hileko ETP balioekin eta hileko prezipitazioekin balantze hidrikoa lortzen da. Gure kasuan, ekainean, uztailean, abuztuan eta irailean ur-defizita dagoela adierazten du, eta gainerakoetan ur gehiegi dagoela.
Idortasuna zenbatesteko, Thornthwaite indizea erabiltzen da. Indize horrek ur-defizita ETParekin lotzen du, betiere prezipitazioa baino handiagoa bada. Iruñerrirako indize hori 10 eta 20 bitartekoa da.
Haizeak
Laugarren koadrantekoak dira nagusi (mendebaldetik iparraldera), eta% 17ko maiztasunarekin banatzen dira mendebaldekoak,% 19 ipar-mendebaldekoak eta% 19 iparraldekoak.
Klimaren sailkapena
Beriaingo klima Thornthwaite-ren irizpideen arabera sailkatzen da: heze mesotermikoa da, eta udan ur gutxi dago. Eragin atlantikoa adierazten du oraindik, baina ebapotranspirazioa handiagoa da eta hezetasun txikiagoa klima perhezeak (Nafarroa atlantikoan ohikoa) baino.
Laburbilduz, ozeanikoaren, mediterraneoaren eta mendikoaren arteko trantsizio-klima dela esan dezakegu, eta urtero aldatzen dela horietako baterantz edo besterantz, nagusi den eraginaren arabera.